ماژول محصولات

گواهینامه ها

داری مجوز ...

تخفيف هاي دوره اي

قیمت رقابتی

ضمانت

کیفیت و سلامت کالا

دسته بندی محصولات

تولوئن
قیمت : ریال
تولوئن یا همان تولول حلالی است که در صنعت به طور وسیع از آن استفاده می شود. از خصوصیات ظاهری آن می توان به شفاف و بی رنگ بودن اشاره نمود.

توضیحات تکمیلی
نظر شما

خواص و ویژگی ها
این ماده در آب حل نمی شود و بویی شبیه رنگ یا تینر دارد. هیدروکربنی آروماتیک است که به طور گسترده به عنوان خوراک صنعتی و حلال مورد استفاده قرار می گیرد. به بنزین اضافه می شود و در جهت تولید بنزن نیز مورد استفاده قرار می گرفت. این ماده برای بدن انسان و حیوانات زیان بار است و نخستین جایی که پس از تماس با انسان و جانوران را مورد حمله قرار می دهد، سیستم عصبی مرکزی بدن است.

نام های دیگر: متیل بنزن ، فنیل متان

تولید
به لحاظ اقتصادی،تولوئن را از ریفرمیت نفت خام به دست می آورندکه در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

تولید از نفتا
در حدود 70 درصد تولید بنزن، تولوئن، و زایلن (BTX) از طریق ریفورمینگ کاتالیستی نفتا صورت می گیرد، که این فناوری عموما در تولید بنزین با اکتان بالا انجام می شود. ترکیبات آروماتیک (BTX) از اصلی ترین خوراک های صنایع شیمایی هستند. یکی از روش های تولید تولوئن از نفتا که جدیدا مورد توجه زیادی قرار گرفته است، استفاده از روش بازیابی پیوسته کاتالیست است.

در روش بازیابی یا احیای پیوسته کاتالیست (CCR) کاتالیست در یکی از راکتورها بدون ایجاد اختلال و توقف در فرآیند اصلی تولید انجام می گیرد. در این فرآیند ترکیبات پارافینی و نفتنی به ترکیبات BTX ، هیدروژن و گازهای سبک مایع تبدیل می شوند. در فرآیند CCR سه و یا 4 راکتور به صورت سری وجود دارند که در بین هر کدام از آنها گرمکن و جریان برگشتی برای دست یابی به بازده بالاتر برقرار هستند. محصول نهایی این فرآیند شامل بنزین و ترکیبات آروماتیک است که ابتدا بنزین جدا شده و سپس ترکیبات آروماتیک برای تفکیک به یک برج تقطیر فرستاده شده و در آنجا متیل بنزن از سایر مواد جدا می شود.

تولوئن خشک
هرچند که آب و متیل بنزن حلالیت بسیار کمی نسبت به یکدیگر دارند اما در حدود 0.05% آب می تواند در این ماده حل شود. در برخی موارد که وجود آب مضر است و یا متیل بنزن خالص مورد نیاز است، آب را جدا می کنند و تولوئن خشک (عاری از آب) حاصل می شود. روش های متفاوتی برای انجام این کار وجود دارد که در صورت وجود داشتن تجهیزات مناسب به نظر تقطیر کردن ساده ترین راه برای جدا کردن آب است. روش های دیگر که شامل استفاده از بنزوفنون و سدیم است بر خلاف تقطیر کردن مواد جانبی را به محلول اضافه کرده و خطرات کار (استفاده از سدیم) نیز بسیار بیشتر است.

تولوئن قطبی است یا غیر قطبی؟
به دلیل تفاوت کمی که در بین الکترونگاتیوی های کربن و هیدروژن وجود دارد، تمام پیوندهای موجود در این ماده غیرقطبی هستند، همین امر باعث می شود که کل مولکول غیر قطبی باشد.

کاربرد ها و مصارف تولوئن
مصارف شیمیایی اصلی این ماده تولید بنزن ، زایلن و سایر حلال هاست. همچنین این ترکیب را برای ساخت موادی همچون فنول، نیتروبنزن، بنزوئیک اسید و بنزیل کلراید مورد استفاده قرار می دهند.

به عنوان حلال تولوئن را می توان در رنگ، تینر رنگ، چسپ، جوهر، رزین، مواد شوینده، و مواد دباغی چرم استفاده کرد. همچنین می توان از این ترکیب در ساخت پلیمرهای مورد استفاده در تولید نایلون، بطری های نوشابه های پلاستیکی و دارو، رنگ ها و محصولات آرایشی استفاده کرد.

از کاربردهای خاص آن نیز می توان به استفاده در حلقه های راکتور هسته ای به عنوان خنک کننده اشاره کرد.

یکی از کاربردهای معروف این ماده استفاده از آن به عنوان حلال در لاک ناخن است. زیرا این ترکیب توانایی بالایی در پاک نمودن رزین ها و پلاستی سایزر ها دارد. این مواد در فرمولاسیون لاک های ناخن به عنوان جلا دهنده و سفت کننده مورد استفاده قرار می گیرند

در تولید بنزین نیز این ترکیب مورد استفاده قرار می گیرد. تولوئن به عنوان یک افزودنی به بنزین اضافه می شود تا عدد اکتان را در سوخت های مورد استفاده در خودروهای مسابقه ای و یا سایر خودروها افزایش دهد. هر چه عدد اکتان بیشتر باشد، مقاومت سوخت در برابر ضربه و سر و صدا در هنگام احتراق بیشتر خواهد شد. محصول فوق به دلیل داشتن چگالی مناسب و دارا بودن انرژی قابل توجهی در هر واحد از حجم، گزینه ی مناسبی برای بالا بردن عدد اکتان و بهبود توان وسایل نقلیه می باشد.

آیا استفاده از این ماده در لاک های ناخن ایمن می باشد؟
سازمان بررسی مواد اولیه ی آرایشی (CIR) استفاده از این ماده را در مواد آرایشی ای مانند جلا دهنده ها و پولیش های ناخن مورد بررسی قرار داد. در نتیجه ای که در سال 1987 به دست آمد استفاده از این ترکیب در غلظت های مجاز ، ایمن شناخته شد. و توصیه می گردد که استفاده از این ماده نباید بیش از 50 درصد محصول باشد. در سال 2005 همین سازمان سلامت این ماده را مجددا مورد بررسی قرار داد و نتایج اولیه ی به دست آمده ی خود را مجددا تایید نمود

سلامت استفاده از این ماده برای کارکنان چه مقدار می باشد؟
کارکنانی که با این ماده سر و کار دارند محدودیت هایی در برابر کار با آن دارند. سازمان ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا (OSHA) مقدار مجاز وجود تولوئن را حدود 200ppm در یک روز کاری 8 ساعته تخمین زده است. مرکز تحقیقات ملی بهداشت و ایمنی شغلی (NIOSH) مقدار مجاز این ماده در هوا را به 100ppm طی یک روز کاری 10 ساعته محدود ساخته است. انجمن متخصصین بهداشت صنعتی امریکا (ACGIH) توصیه می کند که تولوئن در هوا به بیش از 20 ppm در طول یک روز کاری 8 ساعته تجاوز نکند

عوارض و خطرات تولوئن
این ماده عموما از طریق راههای زیر می تواند وارد بدن انسان شود:

استنشاق:
تنفس گازهای بنزین، کشیدن سیگار و یا تنفس دود دست دوم آن، تنفس دودهای وسایل نقلیه و یا تنفس هوای آلوده.

تماس با پوست:
لمس محصولاتی که حاوی تولوئن هستند.

عوارض ناشی از برخورد با این ترکیب به مدت زمان و دوز آن بستگی دارد. اگر فردی به مدت کم در معرض این ماده قرار بگیرد عوارضی مانند خستگی و ضعف، گیجی ، سردرد، از دست دادن حافظه، افت هوشیاری ، تهوع و از دست دادن اشتها در او ظاهر می شوند. بعضا افراد برای نئشه شدن تعمدا رنگ و یا چسپ را استنشاق و یا اسنیف (از راه دماغ) مصرف می کنند که می تواند عوارضی همچون سرگیجه، از دست دادن هوشیاری، مرگ و در مادران باردار نیز بر روی کوکان اثرات منفی بر جای بگذارد.

در معرض تولوئن بودن به مدت زمان زیاد می تواند باعث بوجود آمدن موارد زیر شود:

از دست دادن شنوایی و توانایی تشخیص رنگ
از دست دادن حافظه
کاهش توانایی ذهنی
آسیب رسیدن به سیستم عصبی مرکزی، توانایی تولید مثل و سیستم ایمنی بدن
رسیدن آسیب به کلیه، کبد و مغز
کارکنان صنایع مصرف کننده تولوئن، افراد سیگاری و اطرافیانشان و همچنین زنان باردار کسانی هستند که خطرات ناشی از برخورد آنها را تهدید میکند.

نظر شما