کاربرد در خوراکی ها : شیرین کننده ی بدون کالری 

خوراک محتوی : نوشیدنیهای غیر الکلی، آدامس

اين شيرين كننده همزمان با آسپارتام كشف شده است و با توجه به ويژگی خاصی كه دارد . مورد مصرف صنايع غذايی است. اين ماده دارای قدرت شيرينی 170 برابر شكر می باشد و دارای همان خواص آسپارتام است. مزيت اين شيرين كننده كه برای توليد كنندگان مواد غذایی مهم است . نحوه تاثير آن بر روی آسپارتام است. امروزه بسياری از مايعات شيرين توسط تركيب سولفام پتاسيم و آسپارتام بدست می آيد تا عمر و ثبات بيشتری به شيرينی محصول دهد.

اگر اين دوماده با هم مخلوط شوند. تاريخ مصرف محصول نيز از نظر زمانی بالا رود و به همين دليل است كه نوشابه های خارجی كه از مخلوط اين دو شيرين كننده تهيه می شوند. تاريخ مصرف بيشتری را نسبت به محصولات داخلی را دارند.

آسه سولفام پتاسیم به روايتی ديگر :

سومین قند مصنوعی که در سال 1967 کشف شد آسه سولفام پتاسیم بود. مصرف آن در سال 1992 در آدامس و خشکبار و در سال 1998 در مایعات توسط FDA تایید شد. آسه سولفام ماده بی ضرری بوده و در حرارت بالا تخریب نمی شود عمر نیمه طولانی حدود 3 تا 4  سال دارد و تاکنون گزارشی از بروز کانسر به هنگام مصرف آن داده نشده است.

ساخارین و آسه سولفام پتاسیم دون هضم از دستگاه گوارش عبور می‌کنند. ساخارین در بدن تجزیه نمی‌شود و با DNA واکنش نشان نمی‌دهد و در واقع فاقد دو مشخصه کارسینوژن های کلاسیک است. ولی آسپارتام در بدن به سه جزء فنیل آلانین (50%، آسپارتیک اسید 40 % و متانول (10%) تجزیه می‌شود.

 فنیل آلانین و آسپارتیک اسید به وسیله آنزیم‌های معده و روده متابولیزه می‌شوند، ولی متانول جهت سم زدایی به کبد منتقل می‌شود. اگر چه متانول بسیار سمی است، ولی میزان تولید آن در نتیجه مصرف آسپارتام ناچیز و حدود 10 % وزن آسپارتام مصرفی می‌باشد. لذا اثر آن در بدن قابل چشم پوشی است.

 موارد مصرف

 اين محصول در صنايع  آبميوه سازی، نوشابه های رژيمی، برخی از آب نباتها و شكلاتهای ديابتی و قرص های قند ديابتی بكار برده می شود.