این یک مایع یا گاز بی‌رنگ و بویی شیرین است که به طور طبیعی در نفت، زغال سنگ و چوب رخ می‌دهد و به همین دلیل زایلین نامیده می‌شود زیرا در روح چوب خام وجود دارد این یک فرمول شیمیایی C6 H4 (CH3) 2 دارد و به عنوان “دی‌متیل‌بنزن” نامیده می‌شود؛ زیرا از یک حلقه شش کربن متشکل است که دو گروه متیل را متصل می‌کند. این در سه فرم ایزومری وجود دارد: ortho، meta- و para-xylene.

زایلین (از یونانی ξύλο، xylo، “چوب”)، xylol یا dimethylbenzene هر یک از سه ایزومر دی‌متیل‌بنزن یا ترکیبی از آن‌ها است. با فرمول (CH3) 2C6H4، هر یک از سه ترکیب یک حلقه بنزن مرکزی با دو گروه متیل متصل در جایگزین دارد. آن‌ها همه مایعات بی‌رنگ و مضر هستند، بعضی از آن‌ها دارای ارزش صنعتی عالی هستند. این مخلوط به عنوان زایلین نامیده می‌شود.

زایلین را با آب و انواع مختلفی از الکل تشکیل می‌دهند. با استفاده از آب، آسئوتروپ از ۶۰٪ زایلین تشکیل‌شده و جوش در دمای ۹۴٫۵ درجه سانتی‌گراد همانطور که با بسیاری از ترکیبات آلکیل بنزن، اکسیلن‌ها را با هالوکربن‌های مختلف تشکیل می‌دهند. 

زایلین مایع و بخار بی‌رنگ است. در آب حل نمی‌شود و در صورت ترکیب شدن در بالای آب چگال شناور می‌شود. این در دمای اتاق قابل اشتعال است. فرمول شیمیایی برای زایلن C8H10 یا به طور خاص (C6H4) (CH3) 2 است. مترادف‌های دیگر برای زایلن دی‌متیل‌بنزن، متیل تولوئن، زایلول و کایسول‌های مخلوط است. سه ایزومر اصلی از زایلن وجود دارد که عبارت است از اورتوکسیلن، متاکسیلن و پاراکسیلن. ایزومر چهارم اتیل بنزن است. 

کاربردها و ویژگی های زایلین:
زایلین به عنوان یک حلال در صنایع چاپ، لاستیک، رنگ و صنایع چرم استفاده می‌شود. این مقدار در مقادیر کم در سوخت هواپیما، بنزین و سیگار کشف شده است. در دندان‌پزشکی، زایلن در آزمایشگاه‌های بافت‌شناسی برای پردازش بافت، رنگ‌آمیزی و لغزش پوشش و همچنین در بازتولید اندودونتیک به عنوان یک حلال گوتاپرکا استفاده می‌شود. عامل مؤثر بودن آن به حداکثر جابه‌جایی الکل کمک می‌کند و بافت شفاف را افزایش می‌دهد و نفوذ پارافین را افزایش می‌دهد. در روش‌های رنگ‌آمیزی، قابلیت‌های عالی و قابلیت پاک‌سازی آن به اسلایدهای درخشان رنگ‌آمیزی کمک می‌کند.

زایلین به عنوان یک حلال برای لاک و سیمان لاستیک استفاده می‌شود.

زایلین به عنوان یک حلال برای حذف روغن مشتق مصنوعی از هدف میکروسکوپ در میکروسکوپ نوری در بافت‌شناسی، زایلن عامل اصلی تمیز کردن است.

زایلین یکی از مواد شیمیایی در ایالات متحده است و معمولاً از نفت‌خام حاصل می‌شود. در هر دو در حالت خالص و در ترکیبات وجود دارد. این محصول به طور گسترده‌ای در صنایع مختلف و همچنین در صنایع دندان‌پزشکی و پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در بافت‌شناسی، زایلین برای پردازش و لکه‌های بافت استفاده می‌شود. سپس این بافت‌ها می‌توانند در میکروسکوپ مورد استفاده قرار گیرند. این کمک به تکنسین‌های هیستوپاتولوژی که به بافت‌ها نگاه می‌کنند تا حضور بیماری را تعیین کنند.

زایلین در پردازش بافت:
در پردازش بافت، بافت باید در یک محیط (مانند پارافین) تعبیه شود تا از آن حمایت شود و اجازه ندهد بدون آسیب رساندن به بافت. بافت ثابت سپس خشک می‌شود و آب را از بافت افزایش می‌دهد. با این وجود، الکل با پارافین مخلوط نمی‌شود (چیزی که می‌تواند مخلوط با مواد دیگر باشد). همان‌طور که اتفاق می‌افتد، زایلن با پارافین بسیار متبلور است. به همین دلیل است که زایلن برای پردازش بافت خیلی خوب عمل می‌کند، بنابراین بافت‌ها شفاف می‌شوند تا پارافین به طور کامل بافت را پوشش دهد. و هنگام آماده‌سازی اسلایدهای برای میکروسکوپ، زایلن می‌تواند موم باقی مانده را از اسلاید حذف کند.

در این مورد به عنوان عامل پاک‌کننده استفاده می‌شود. این به رنگ‌آمیزی اسلاید کمک می‌کند تا ویژگی‌های بافت به راحتی در زیر میکروسکوپ مشاهده شود. یکی از کاربردهای اصلی از زایلن به عنوان یک روان‌کننده است و از آن در روغن موتور یا مایع ترمز استفاده می‌شود. خواص قدرتمند حلال Xylene در چاپ، لاستیک و پردازش چرم استفاده می‌شود. زایلین جزء روان‌کننده‌ها در روغن موتور، رنگ‌ها و تکه‌های رنگ، بلوری، واکس، ضد یخ، مهر و موم، چسب، و حتی بنزین و سیگار است. همچنین در بعضی از چسب‌ها استفاده می‌شود. استفاده‌های اضافی از زایلن شامل افزودن آن به آفت‌کش‌ها و ضد عفونی‌کننده‌ها می‌باشد.