ترکیب فوق به دلیل داشتن خاصیت آمفیلیک مانند سایر سورفکتانت ها توانسته است جز یکی از مناسب ترین اجزای شوینده ها قرار بگیرد. خاصیت آمفیلیک در واقع خاصیتی است که در آن مولکول دارای هر دو قسمت هیدروفیلیک (آب دوستی) و هیدرو فوبیک (آب گریزی) می باشد. این ماده به عنوان سورفکتانتی آنیونی در خمیردندان ها و شامپو ها مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین این ماده می تواند در برابر چندی از ویروس ها مانند هرپس سیمپلکس، ویروس روتا،HIV-1 و… مقاومت کند، البته کاربری این ماده از این نظر زیاد مورد بررسی قرار نگرفته است و قابل تایید نیست. بنابراین کاربرد اصلی آن به عنوان سورفکتانت می باشد.

لوریل الکل یکی از مواد واکنش دهنده ی تولید این ماده می باشد. از هیدرولیز نارگیل و یا روغن موجود در هسته ی میوه ها اسید چرب به دست می آید ، در نهایت این اسید های چرب به الکل کاهش داده می شوند و لوریل الکل به دست می آید. از واکنش لوریل الکل با سولفوریک اسید هیدروژن لویل سولفات تولید می گردد. بعد از خنثی سازی این ماده با سدیم کربنات، نهایتا می توان محصول فوق را تولید نمود.

کاربرد ها
از ترکیب فوق علاوه بر استفاده در صنایع شوینده می توان در صنایع غذایی، پزشکی و… نیز استفاده نمود. در ادامه به این کاربرد ها بیشتر می پردازیم.

صنایع شوینده و بهداشتی:

در محصولات شوینده و بهداشتی این ماده یکی از ترکیبات مهم است و در محصولات زیبایی، مو، کرم ها و … به کار می رود.

محصولات زیبایی:  کرم های اصلاح، شوینده های دست، پاک کننده های آرایش، شوینده های صورت، صابون های مایع و جامد و…

مراقبت از مو: شامپوها، ژل های مو، شامپو های ضد شوره، رنگ های مو

مراقبت از دندان: خمیردندان ها، محصولات سفید کننده ی دندان، دهانشویه

محصولات موجود در حمام: از قبیل کف کننده های وان حمام، شوینده های بدن، روغن و یا نمک های مورد استفاده در حمام

کرم ها و لوسیون ها: کرم های دست، کرم های ضد خارش، ماسک ها، کرم های مو بر، ضد آفتاب ها

اغلب این محصولات موضعی هستند و یا طور مستقیم به پوست و یا بدن اعمال می شوند.

آیا این ماده می تواند خطرناک باشد؟
سازمان غذا و دارو ی آمریکا FDA استفاده از ترکیب فوق را به عنوان یک افزودنی خوراکی تایید نموده است.

به طور میانگین انسان ها به خصوص خانم ها روزانه 200 ماده ی شیمیایی گوناگون به پوست خود اضافه می نمایند که بیش از 60 درصد از این مواد شیمیایی به طور مستقیم جذب و وارد جریان خون می شود. بسیاری از محصولات چه به صورت ارگانیک و چه به صورت طبیعی دارای سولفات می باشند که از انواع این سولفات ها می توان به سدیم لوریل سولفات و یا سدیم لوریل اتر سولفات (تگزاپون) اشاره نمود. آشنایی با چگونگی عملکرد این مواد و خطرات آن ها و انتخاب محصول شیمیایی مناسب برحسب محتویات موجود در آن می تواند موجب سلامت پوست و مو و پیشگیری از بیماری های گوناگون شود.

در مجموع می توان گفت که خطری برای این ماده در غلظت های مجاز گزارش نشده است و استفاده از آن بی خطر است.

تحقیقات آزمایشگاهی راجع به خطرات این ماده چه می گویند؟
 با توجه به اطلاعات و تحقیقات انجام گرفته و منتشر شده در مجله ی بین المللی سم شناسی که در سال 1983 منتشر گردید اگر این ماده به طور موقت مورد استفاده قرار بگیرد و سپس با آب شسته شود (مانند استفاده در شامپو ها و صابون ها) خطری برای سلامتی ایجاد نخواهد کرد.

همین گزارش تایید می کند که برای محصولات حاوی این ماده در صورتی که قرار است بر روی پوست برای ساعتی بمانند، میزان درصد حضور SLS در آن ها باید کمتر از 1 درصد باشد (مانند کرم ها و لوسیون ها)

مطالعات حیوانی نیز نشان می دهد که استفاده ی مداوم و طولانی مدت از محصولات حاوی این ماده می تواند موجب تحریک پوست به میزان خفیف تا متوسط شود.

با این وجود دانشمندان استفاده از این ماده را در محصولات بهداشتی ایمن دانسته اند. زیرا در اغلب موارد بعد از استفاده از این محصول محل مورد استفاده شسته می شود و اثری از این ماده باقی نخواهد ماند. در نتیجه خطری نیز به وجود نمی آورد.

آیا این ماده می تواند موجب سرطان شود؟
بر اساس تحقیقات بیشتری که در این زمینه صورت پذیرفته است این نتیجه به دست آمده که این ماده می تواند در افرادی که دارای پوستی حساس تر نسبت به افراد عادی می باشند موجب ایجاد تحریک های پوستی (خارش، قرمزی و…) شود اما نمی تواند موجب ایجاد سرطان گردد. به طور کلی مطالعات انجام گرفته هیچ ارتباطی بین این ترکیب و افزایش خطر ابتلا به سرطان نشان نمی دهد. مطالعاتی که در سال 2015 انجام گرفت نیز  ایمن بودن این ماده را در محصولات شوینده ی خانگی ثابت نمود.

هیچ نگرانی ای برای استفاده از محصولات حاوی این ماده وجود ندارد زیرا حاوی غلظتی محدود و مجاز از آن می باشند.