ماژول محصولات

گواهینامه ها

داری مجوز ...

تخفيف هاي دوره اي

قیمت رقابتی

ضمانت

کیفیت و سلامت کالا

دسته بندی محصولات

گلیکول اترها
قیمت : ریال
گلیکول اترها مایعاتی بی‌رنگ و با بوی کم هستند. دارای دو گروه عاملی الکلی و اتری هستند و از رایج‌ترین حلال‌های آبی در صنعت پتروشیمی هستند.

توضیحات تکمیلی
نظر شما

از اواسط دهه ۱۹۹۰، گلیکول اترها در فرانسه تحت بررسی دقیق دانشمندان و نیز در کانون توجه رسانه‌های ملی قرار گرفتند. سوء تفاهم‌ها و درک ضعیف از علم منجر به بروز سردرگمی، گزارش نادرست و پیشنهادات غیرواقعی می‌شود.

گلیکول اترها از جمله موادی هستند که بسیار مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و بیشتر آن‌ها می‌توانند با اطمینان برای کاربردهای مصرفی و صنعتی استفاده شوند. تعداد کمی از آن‌ها به عنوان مواد سمی طبقه‌بندی می‌شوند و احتیاط‌های لازم در مورد آن‌ها لازم است.

این مطلب به سه موضوع اصلی می‌پردازد:

مزایای منحصر به فردی که گلیکول اترها ارائه می‌دهند و اهمیت آن‌ها در بازار حلال‌ها
نحوه تغییر الگوی مصرف
کاربرد اترهای گلیکول در زمینه‌های مصرفی و صنعتی
تولید گلیکول اترها:
تولیدکنندگان گلیکول اترها در ایالات متحده توسط هیئت‌های اتر گلیکول (GEP) از شورای شیمی آمریکا (ACC) و در اروپا توسط گروه کاری گلیکول اتر (GEWG) از گروه تولیدکنندگان حلال‌های اکسیژنه به عنوان نماینده هستند، که همراه با هم:

توسعه یک رویکرد هماهنگ در مورد مسائل بهداشتی، ایمنی، زیست‌محیطی و مسائل فنی
ارائه راهنمایی به صنایع در رابطه با مسئولیت مراقبت و نظارت محصول
نظارت بر تدوین مقررات بر مبنای ملی و بین‌المللی
ارائه پیشنهادهایی برای پروژه‌هایی در زمینه‌های سم‌شناسی و زیست‌محیطی، به ویژه برای پر کردن خلا موجود در دانش فعلی
پیوند با انجمن‌های صنعتی و ارگان‌های علمی علاقه‌مند به این محصولات
پیوند با نهادهای علمی اروپایی و ملی درگیر در حمایت از سلامت، محیط زیست و کارگران
تسهیل در اجرای قوانین مربوط به حلال‌ها در بین تولیدکنندگان و کاربران پایین دست برای اطمینان از استفاده ایمن از این محصولات
نقش گلیکول اترها به عنوان حلال
حلال‌ها موادی اساسی هستند که در تولید تعداد زیادی از محصولات مورد استفاده قرار می‌گیرند. بیشتر محصولات در دنیای مدرن با کمک حلال‌ها در یک یا چند مرحله پردازش شده‌اند. از حلال‌ها برای انحلال، تعلیق، عصاره‌گیری، خشک کردن و سنتز استفاده می‌شود.

حلال‌ها دارای ویژگی‌های بسیار زیادی از قبیل قدرت حلالیت، میزان تبخیر، رنگ، بو، ویسکوزیته، حلالیت، pH و کشش سطحی هستند. هر حلال را می‌توان با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آن تعریف کرد.

یک مجموعه از خصوصیات منجر به ویژگی‌های خاص عملکردی خواهند شد. به عنوان مثال، حلال‌های هیدروکربن به روغن‌ها تمایل دارند. حلال‌های هیدروکربن از کربن و هیدروژن و یک مولکول قطبی ساخته شده‌اند. آن‌ها به طورکلی زنجیره‌های خطی یا شاخه‌ای آلیفاتیک یا حلقه‌های آروماتیک یا آلیسیکلیک (حلقه ای-آلیفاتیک) را شامل می‌شوند.

حلال‌های اکسیژنه شامل اکسیژن اضافی دیگری به شکل الکل‌ها، استر، اترها و یا کتون‌ها هستند. این‌ها قطبیت را به مولکول‌ها القا می‌کنند و از این رو ویژگی‌های مختلفی را ارائه می‌دهند.

گروه عاملی، قطبیت، پارامترهای فیزیکی و شیمیایی منجر به بروز ترکیبی از ویژگی‌ها می‌شوند که خصوصیات سم‌شناسی را نیز تعیین می‌کنند. این ویژگی‌ها نیز برای هر نوع حلال خاص است.

در گذشته، حلال‌ها بیشتر با توجه به ویژگی‌های فنی و تکنیکی انتخاب می‌شدند و توجه کمی به اثرات آن‌ها روی سلامت و محیط زیست می‌شد. افزایش آگاهی در حیطه سلامت و محیط زیست باعث تغییر معیارهای انتخاب حلال‌ها شده است.

ساختار گلیکول اترها:
گلیکول اترها به دلیل ساختار آمفیفیلیک، توانایی اتصال به آب و روغن را دارند. قسمت انتهایی آن به آب متصل می‌شود (قسمت آب‌دوست) و یک انتهای آن به روغن‌ها متصل می‌شود (قسمت چربی‌دوست).

گلیکول اترها از دهه ۱۹۳۰ شناخته شده‌اند، اما از دهه ۱۹۷۰ به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته‌اند. آن‌ها عمدتاً در پوشش‌های سطحی بخصوص در فرمولاسیون‌های مبتنی بر آب مورد استفاده قرار می‌گیرند كه فقط به مقدار کمی از آن برای رسیدن به اثرات مورد نظر نیاز است. آن‌ها زیست‌تخریب‌پذیر هستند، توانایی تبخیر و اشتعال کمتری نسبت به حلال‌های رایج دارند.

خانواده گلیکول اترها
هر گلیکول اتر یک مولکول متفاوت است بنابراین خصوصیات فنی، عملکرد و مشخصات سمیت مختلف دارد، اگرچه در یک خانواده معین گرایشات و تمایلات متفاوتی دیده می‌شود. جزئیات بیشتر مربوط به هر خانواده در ادامه آورده شده است.

سری E (الکل + اتیلن اکسید)
خانواده متیل (متانول + اتیلن اکسید)
میزان استفاده سالانه این محصولات از ۱۴۰٫۰۰۰ تن در سال در دهه ۱۹۷۰ به ۴۰٫۰۰۰ تن در سال ۲۰۰۰ کاهش یافته است. مونو اتیلن گلیکول متیل اتر (EGME، که در گروه ترکیبات سمی طبقه‌بندی می‌شود) در درجه اول در فرآیندها به عنوان یک حلال واسطه استفاده می‌شود.. حلال دی‌اتیلن گلیکول متیل اتر (DEGME که در گروه ترکیبات مضر طبقه‌بندی می‌شود) اکنون در درجه اول به عنوان یک افزودنی ضدیخ برای سوخت جت مورد استفاده قرار می‌گیرد. در نهایت تری‌اتیلن گلیکول متیل اتر TEGME در مایعات هیدرولیک استفاده می‌شود.

خانواده اتیل (اتانول + اتیلن اکسید)
میزان مصرف سالانه این محصولات هم از ۹۰٫۰۰۰ تن در دهه ۱۹۷۰ به ۱۲٫۰۰۰ تن در سال ۲۰۰۰ کاهش یافته است. اتیلن گلیکول اتیل اتر EGEE (در گروه ترکیبات سمی طبقه‌بندی می‌شود) تقریباً اکنون فقط در زمینه داروسازی به عنوان یک حلال عصاره‌گیری به عنوان واسطه یا به عنوان افزودنی در پلیمریزاسیون استفاده می‌شود. دی‌اتیلن گلیکول اتیل اتر DEGEE (در گروه خطرناک‌ها طبقه‌بندی نمی‌شود) در پوشش‌های اختصاصی و در مواد با وزن مولکولی بالاتر در مایعات هیدرولیکی استفاده می‌شود.

EGME و EGEE مقدار ۱۸٫۰۰۰ تن در اروپا موجودی دارند که این مقدار کمتر از ۵٪ مقدار کل اترهای گلیکول موجود در بازار است. هزاران تن در فرانسه، تقریباً به طور انحصاری در زمینه ساخت داروها و واسطه‌ها، فروخته می‌شود. آن‌ها هرگز در کالاهای مصرفی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و محدود به کاربردهای صنعتی هستند.

خانواده بوتیل (بوتانول + اتیلن اکسید)
استفاده از سری بوتیل از دهه ۱۹۷۰ از ۱۴۵٫۰۰۰ تن در سال به ۱۷۵٫۰۰۰ تن در سال ۲۰۰۲ افزایش یافته است. عمدتاً در رنگ‌های با پایه آب استفاده می‌شوند و به دلیل جایگزینی محصولات مبتنی بر حلال‌های رایج به دلایل زیست‌محیطی و بهداشتی، شاهد رشد پایدار بوده‌اند. همچنین در جوهر، لاک‌ها، مواد شوینده و انواع کاربردهای جزئی استفاده می‌شوند. مجدداً، مولکول‌های با وزن مولکولی بالاتر نیز در مایعات هیدرولیک استفاده می‌شوند.

سری P (الکل + پروپیلن اکسید)
استفاده از پروپیلن گلیکول متیل اتر PGME، از ۵٫۰۰۰ تن در دهه ۱۹۷۰ به ۱۹۵٫۰۰۰ تن رسیده که افزایش چشم‌گیری داشته است. این به این دلیل است که از آن به عنوان جایگزینی برای اترهای اتیلن گلیکول سمی یعنی EGME و EGEE به ویژه در کاربردهای مصرفی استفاده شده است. ترکیبی از اتانول یا پروپانول و پروپیلن اکسید کمتر دیده می‌شود اگرچه پروپیلن گلیکول اتیل و اترهای پروپیل و بوتیل شامل PGEE ، PGPE و PGBE در جوهرها و مواد شوینده استفاده می‌شوند.

خطر سرطان‌زایی:
خوشبختانه هیچ اطلاعاتی در مورد اثرات سرطان‌زایی گلیکول اترها در انسان در دسترس نیست. یک مطالعه حیوانی، عدم افزایش شیوع تومور در موش‌هایی که در معرض ۲-اتوکسی اتانول از طریق گاواژ قرار گرفته بودند (قرار دادن مواد شیمیایی در معده) را گزارش نمود.

یک مطالعه حیوانی دیگر، فئوکروموسیتوما در غدد آدرنال موش‌های ماده، همانژیوسارکوم کبد در موش‌های نر و پاپیلوم یا کارسینوم سلول سنگفرشی پیش‌معده در موش‌های ماده که به صورت استنشاقی در معرض ۲-بوتوکسی اتانول قرار گرفتند را گزارش داد. سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا (EPA) اترهای گلیکول را در گروه ترکیبات سرطان‌زا طبقه‌بندی نکرده است.

نظر شما